Marine et Valentine

We maken ons in Alice Springs klaar voor de rit naar Port Augusta via Coober Pedy. Naar Coober Pedy is ruim 700 km. Tijdens het tanken komt er naast ons een oude vaalgroene Holden stationcar staan met 2 zeer jonge meisjes erin. Ze zien er nogal alternatief uit, een beetje Gothic. De bestuurster is klein, ze komt maar net boven het dashboard uit. We rijden de Stuart Highway op en even later schiet de Holden ons onzeker voorbij met de dames breed lachend, ze hebben er duidelijk lol in. Bij het eerstvolgende roadhouse spreken ze ons aan met een zwaar Frans accent en vragen ons of we weten hoe de bandenpomp werkt van het benzinestation daar. De linkervoorband van de Holden ziet eruit alsof de velg nog net niet over de grond schraapt. We proberen ze te helpen maar er staat geheel geen druk op het apparaat en ze gaan hulp zoeken in het benzinestation. Even later schiet de Holden ons weer voorbij dus gelukkig is alles in orde. Zo komen we ze nog een paar keer tegen die dag. We besluiten s'avonds vrij te camperen op een parkeerplaats langs de weg en zien de Holden weer staan met de dames aan een sigaretje. Even later zitten we met z'n allen aan een glaasje koude witte wijn en het is erg gezellig. Marine en Valentine zijn zoals zovele jonge Europeanen die een beetje hun hart verliezen aan Australie. Marine is anderhalf jaar geleden op een 2-jaarvisum (toerist+werken) naar Australie gekomen en kwam in Alice Springs terecht als kapster. Goed verdienen zegt ze. Ze heeft net haar rijbewijs gehaald, dit is de eerste grote rit. Valentine werkte in Alice als afwasser. Nu hebben ze wat geld gespaard en willen ze meer van Australie zien. Ze zijn op weg naar Adelaide. Ze willen doorgaan met reizen tot het geld op is of de auto ermee ophoudt. Ze zijn blij dat we ook op de parkeerplaats kwamen staan, het is toch wel eng die eerste nacht camperen. We voelen ons een beetje verantwoordelijk, ze zijn nog erg jong. De volgende ochtend worden we wakker op de eindeloze vlakte. Er staat geen enkele boom of bosje zover het oog reikt. We kijken we nog even of Marine en Valentine in orde zijn. We nemen afscheid met een dikke hug, erg dierbaar. Daarna richten we de camperneus zuidwaarts en draaien weer de eindeloze woestijnhighway op. Another bloody day in Paradise.